Bruinvistelling 28 september 2014
Zondag 28 september
Eindelijk was het dan zover, een korte uitleg aan de schippers en dan op zoek naar de boot in de Roompot Marina haven waar de 6de Oosterschelde telling onder andere van start ging. Er lag een wit sloepje klaar waarin we vertrokken naar boei 03. Al dobberend in het zonnetje, wachtend op het signaal van vertrek, tuurden we over het water. “Daar voor de haven!” Een donkere rug met vin gleed met een rollende beweging het water in om niet lang daarna een stukje verder weer even boven het wateroppervlak te verschijnen. Mijn eerste bruinvis!
En gelijk geluk want wat eerst 1 bruinvis leek te zijn waren waarschijnlijk moeder met jong die telkens weer tevoorschijn kwamen en zich een hele tijd lieten bewonderen tot een motorboot ze verjaagde. Een fluittoon van onze rechterkant, het signaal van vertrek. Met een snelheid van ongeveer 5 knopen voeren we weg. Het bruinviskoppel leek even later weer terug te zijn gekeerd waarna we hen officieel mee mochten tellen. Na een tijdje kwam er een bruinvis vlak langs de linker kant van het witte sloepje voorbij. Even later kwamen we langs de vele bootjes die mee deden aan een zeilevenement dat die dag gaande was. Gelukkig heeft dit niet voor al te veel overlast gezorgd.
Zes bruinvissen verder kwamen we aan bij de Zeelandbrug waar we weer wachtten op een startsignaal om weer in een rechte lijn verder te varen. Een half uur, heel wat zon en een aantal verhalen van de bootgenoten verder was er nog steeds geen signaal. Wat zou er aan de hand zijn? Hadden we toen maar een marifoon! Deze ontbraken bij enige boten doordat deze op het laatste moment bij gehuurd moesten worden. Wat later vertrokken we dan toch en kregen we een telefoontje, de CIAO BELLA bleek te zijn vastgelopen! De oorzaak van het lange maar, door de het mooie weer, toch plezierige wachten.
In de vervolgtocht na de Zeelandbrug kwamen we nog 1 koppel bruinvissen tegen en daar bleef het bij. Echter was het zeker geen straf om, ook al zagen we geen bruinvissen meer, in het zonnetje op het water te zijn. Toen we als laatste terugkeerde naar een andere haven verliep het niet geheel soepel. Vlak voor de sluis besloot ons witte sloepje om maar eens rustig aan te doen en niet meer harder te willen varen. Hierdoor waren we net te laat en was de sluis al dicht. Gelukkig was er al wel iemand gestuurd om ons terug te brengen naar de Roompot Marina haven. In dit iets te krappe autootje kwam er dan een einde aan deze niet geheel soepel verlopen, maar toch zeker zeer geslaagde en leerzame dag met een totaal van 32 getelde bruinvissen.
Tekst: Larissa Wagenaar, Stagiaire bij St. Rugvin & Foto’s: Ernst Schrijver
