Witsnuitdolfijn
Witsnuitdolfijnen (Lagenorhynchus albirostris) zijn de meest waargenomen dolfijnen in de Noordzee. Maar in aantal blijven ze ver achter bij de bruinvissen.
White-beaked dolphin (E), Weißschnauzendelfin (D), dauphin à nez blanc (F).
Kenmerken
Een volwassen dier wordt tussen de 2,5 m en 3 m lang en weegt tussen de 180 en 275 kg. Bij de geboorte zijn witsnuitdolfijnen tussen de 1,20 m en de 1,60 m en wegen ze rond de 40 kg. Witsnuitdolfijnen zijn te herkennen aan een zeer robuust lichaam met een complexe witte, grijze en zwarte tekening. De naam witsnuitdolfijn kan misleidend zijn, aangezien de snuit van deze dieren niet altijd wit is. In Europese wateren is dit meestal wel het geval. Dieren in westelijke gebieden hebben daarentegen vaker een grijze of zelfs zwarte snuit. Individuen van deze soort verschillen regelmatig van tekening. Over het algemeen hebben ze een bleek gebied op de staartaanzet, met een witte streep op elke zijde en een korte en dikke witte, bruine of grijze snuit. Ook hebben ze een zeer opvallende, sikkelvormige rugvin midden op hun rug die donker van kleur is, en donkere vinnen en staartvin.
Ecologie en gedrag
De witsnuitdolfijn voedt zich voornamelijk met kabeljauw, haring, makreel en allerlei andere vissen, maar ook wel met pijlinktvissen, gewone zeekatten en verschillende schaaldieren. Deze soort is een snelle, krachtige en soms ook acrobatische zwemmer. Ze worden regelmatig zwemmend voor de boeg van grote schepen en kleinere boten waargenomen. Ze vormen groepen van verschillende omvang (van 3 tot meer dan 1000 dieren) en worden in sommige delen van de wereld ook wel in het bijzijn van andere soorten als de orka en de gewone vinvis gezien. Witsnuitdolfijnen paren in de zomer. De kalveren worden tussen juni en september van het daaropvolgende jaar geboren.
Verspreiding
Witsnuitdolfijnen komen wijdverspreid voor in de koude, gematigde en subarctische wateren van de Noord-Atlantische Oceaan. Zelfs aan de rand van het poolijs worden deze dieren waargenomen, waardoor deze soort het noordelijkste verspreidingsgebied heeft van alle dolfijnen ter wereld. Deze dieren zijn meestal uit de kust aanwezig, maar worden ook wel bij de kust gezien. Met name gedurende de zomermaanden zwemmen witsnuitdolfijnen dichterbij de kust. De witsnuitdolfijn is in de zuidelijke Noordzee, net als de rest van de Noordzee, de meest algemene dolfijnensoort. Witsnuitdolfijnen worden tijdens de monitoringstrips tussen Hoek van Holland en Harwich onregelmatig door de waarnemers van Rugvin waargenomen. Het ene jaar meer dan het andere jaar.
Waarnemingen in de Nederlandse Noordzee
Na de bruinvis is de witsnuitdolfijn door Stichting Rugvin de meest waargenomen walvisachtige. Zie voor inzage in de aantallen, de monitoringsresultaten in het Noordzee-menu.
