Waar zitten ze dan wel?
30 en 31 augustus 2014
Vijf weekenden in de maand augustus, wat een luxe dacht ik nog. Daar zou vast wel een mooi windstil weekend tussen zitten! Ik praktijk liep het íets anders. Door slecht weer en een gebrek aan een tweede waarnemer gingen er drie weekenden voorbij. En toen was daar in ene een mailtje van een potentiële nieuwe vrijwilliger, Daniël. Dat was nog eens timing! Na wat Googlewerk en een gesprek met Daniël werd hij ’goedgekeurd’. We nemen natuurlijk niet zomaar iemand mee! Tijdens het eerst mogelijke weekend werd er een hoop wind verwacht, maar de vooruitzichten voor de week erna zagen er zo goed uit dat ik de gok waagde. En dus werd de monitoringstrip nog een weekje uitgesteld naar weekend nummer 5. Alleen, de verwachte windkracht liep later in de week steeds verder op en daarnaast wilde het maar niet lukken om accommodatie te vinden. Uiteindelijk besloten we alsnog te gaan omdat het, met uitzondering van windkracht 5 langs de Nederlandse kust, met windkracht 3-4 nog wel oké tot redelijk observeren zou zijn. En de avond voor vertrek lukte het om onderdak te vinden.
We werden vriendelijk ontvangen door de crew en namen de formulieren door voordat we op de brug van de Hollandica optimistisch startten met observeren. Het water werd verder van de Nederlandse kust steeds rustiger, maar toch bleef wat bruinvissen betreft de teller op nul staan. Wel zag Daniël een zeehond onderweg en spotten we naast een groot aantal Jan-van-Genten de ene na de andere grote jager! Een flinke bruine vogel, formaat zilvermeeuw, die naast zelf af en toe een prooi te vangen als een soort piraat andere vogels aanvalt zodat zij hun prooi loslaten of uitbraken. Ook voor een vogelecoloog als Daniël was het aantal waarnemingen van deze soort bijzonder. Toch wel teleurgesteld dat we geen bruinvis hadden gezien kwamen we in Harwich aan. Gelukkig hadden de vogels ons onderweg vermaakt en had ik met dank aan Daniël wat vogelkennis opgedaan. In de B&B even buiten Harwich werden we vriendelijk ontvangen. We werden ook ondervraagd door de eigenaren, wat die rare mensen toch deden; de ene dag van Hoek van Holland naar Harwich en de volgende ochtend al weer terug. Helaas geen welverdiend biertje in de pub dit keer (we bleken in the middle of nowhere langs een drukke weg te zitten) maar een kop thee en leuk gezelschap maakte een hoop goed.
De volgende ochtend werd – na een stevig Brits ontbijt en een taxiritje naar de haven – al snel zichtbaar wat de oorzaak was dat elk B&B, guesthouse en hotel in Harwich die nacht vol had gezeten. Een flink cruiseschip was die nacht aangemeerd in afwachting van nieuwe passagiers. De Britannica leek hierdoor in eens een stuk minder groot! Het weer was zonnig en de zee redelijk kalm ondanks dat er toch wel aardig wat wind stond. We deden weer erg ons best om walvisachtigen te spotten, maar ook op de terugweg werd ons urenlang geconcentreerd kijken niet beloond. Alleen de laatste anderhalf uur had ik echt het idee dat het waarschijnlijk door de flinke golven en hoge deining kwam. Daarvóór waren de condities goed genoeg om een bruinvis waar te nemen. Daniël spotte immers weer een zeehond en ook vogels (waaronder weer een aantal grote en enkele kleine jagers!) op zee en zwerfvuil werden door ons opgemerkt. Ik baalde dat Daniël op zijn eerste monitoringstrip met Rugvin niets had gezien. Gelukkig was hij door eerdere minder succesvolle monitoringservaringen al wel wat gewend.
Tot zo’n drie jaar geleden was het niet uitzonderlijk niets tot enkele bruinvissen te zien in de zomermaanden. Het kwam sinds juni 2011 niet meer voor dat we tijdens een monitoringstrip niets zagen. We kunnen dit keer waarschijnlijk voor een deel de condities op zee hiervan de schuld geven, maar we verwachten dat de bruinvissen er ook echt niet in redelijke dichtheden in dit deel van de Noordzee zaten. Uitspraken van de crew dat zij de afgelopen weken ook geen bruinvis hadden gezien, beamen dit. De vraag is, waar zitten ze dan wel?! En is dit tijdelijk of zou het in de komende maanden ook zo zijn? We zullen het zien!
Jenny