Tussen de stormen in op zoek naar walvisachtigen
Het lijkt wel of het de laatste jaren meer is gaan waaien. Ieder jaar lijkt het wel moeilijker te worden om dagen te plannen op zee waarbij de weersomstandigheden (lees wind) acceptabel zijn. Ook nu in november lijkt het er op dat de twee observers van Rugvin op de enige twee dagen van de maand, met niet te harde wind, zijn gaan monitoren. Deze twee dagen van Hoek van Holland naar Harwich (UK) met de Stena Line veerboten leverden in totaal 12 bruinvissen op. Dit zet het totaal van 2015 op 162 dieren waarvan 154 bruinvissen en 8 witsnuitdolfijnen. Dat is ruim minder dan voorgaande jaren met respectievelijk 245 bruinvissen in 2014 en 372 bruinvissen in 2013.
Een dier werd gezien op de heenweg, het werd toen al halverwege donker. En 11 dieren op de terugweg. Min of meer keurig verdeeld over de hele route. Dit aantal is voor een novembermaand een redelijk aantal, ook gezien het toch enigszins woelige water (golfhoogte van ca 1,0 meter). En het grijze weer gaf de terugweg een enigszins donker karakter. Het aantal zeevogels, met name de Jan-van-genten was hoog. Vele tientallen Jan-van-genten vlogen rondom en voor de boot. Het was dan ook niet verwonderlijk om geregeld tussen deze vogels, de zeekoeten en alken ook bruinvissen te zien opduiken.
Hieronder de blog van deze trip:
26 en 27 november 2015
Het was lastig om in november een geschikt moment te vinden voor de maandelijkse Stena Line overtocht naar Harwich, Engeland. Ondanks het stormachtige en onstuimige weer van vorige maand vond stichting Rugvin toch twee dagen met minder wind en konden we op 26 november vertrekken vanuit Hoek van Holland. Voor mij als last-minute invaller was de tocht een onverwachte en fantastische manier om de maand af te sluiten. Het resultaat: 12 bruinvissen en een groot aantal zeevogels, waaronder één van mijn favorieten, de jan-van-gent.
Op dinsdag 24 november vond ik in mijn mailbox een spoed oproep voor een tweede observer op de Stena Line ferries. Een oproep waar je geen nee tegen zegt! Na enkele onvergetelijke ervaringen met observeren vanaf veerboten op de Ligurische Zee in 2014, was ik ontzettend nieuwsgierig naar wat de Noordzee zou brengen. Zeker na de waarnemingen in de voorafgaande periode. Grienden in oktober, een bultrug in november…
Op de heenweg werd slechts één bruinvis waargenomen, aan de bakboordzijde van de Stena Hollandica. Een flits van een donkere rug met een klein driehoekig rugvinnetje. Het duurde slechts een seconde. De weersomstandigheden waren beter dan verwacht, maar het was helaas al vroeg donker. ’s Avonds in het donker aankomen in de verlichte haven van Harwich was daarentegen een prachtige gewaarwording.
De terugtocht was een stuk grijzer. De mistige lucht en de golven van ca. 1 meter met witte koppen maakten het moeilijker om walvisachtigen te spotten. Desondanks lukte het Frank om aan de stuurboordzijde van de Stena Britannica 11 bruinvissen te spotten. Tot slot werd tijdens de tocht ook een groot aantal zeevogels waargenomen, waaronder vele jan-van-genten en meeuwen, enkele zeekoeten en alken, en zelfs wat roodkeelduikers.
Jammer genoeg voor ons dus geen grienden en bultruggen op visite in de Noordzee, terwijl wij de tocht tussen Harwich en Hoek van Holland maakte. Gelukkig hebben we wel mogen genieten van een redelijk aantal bruinvissen, fish and chips, een prettig verblijf in het Captain Fryatt Guesthouse en gezellige onderonsjes met de crew op de bridge van de Stena Line ferries. Kortom, een trip die ik met veel plezier overdoe!
P.S. voor de walvisliefhebbers onder ons: we mogen er dan geen gespot hebben vanaf de Stena Line ferries, maar de Zeeuwen hebben meer geluk. Op woensdagochtend 2 december zwom een bultrug de Westerschelde op. Laten we hopen dat dit prachtbeest snel zijn weg terugvindt naar open zee.
Sanne Bakkers