Weinig bruinviswaarnemingen vanaf Stena Line
Op vrijdag en zaterdag 21/22 oktober vertrokken weer 2 observers van Stichting Rugvin voor de maandelijkse monitoring van walvisachtigen richting Harwich met de Stena Line veerboten de Hollandica en de Britannica. De resultaten waren wat mager. In totaal werden slecht drie bruinvisssen gespot. Twee op de heenweg en een op de terugweg. De omstandigheden waren derhalve niet optimaal, maar de observers gaven aan dat er gewoon niet meer bruinvissen te zien waren. Ook qua zeevogels was het aantal aan de lage kant.
Hieronder de blog van deze trip:
21-22 oktober
Dramatische luchten boven de Noordzee
Een paar weken geleden ontving ik een email waarin werd gevraagd naar een tweede observer die mee kon om bruinvissen te tellen vanaf de Stena Line. Ik heb deze zomer regelmatig vanaf een klein bootje van Stichting Rugvin, genaamd het ‘Zeevarken’ de bruinvissen van de Oosterschelde geobserveerd en gefotografeerd. Dit was dus wel even iets anders! Maar wel een leuke nieuwe uitdaging! De ferry’s die tussen Hoek van Holland en Harwich varen zijn 240 meter lang (ter vergelijking, het Zeevarken is maar 3,3 meter ‘lang’) en het observeren gebeurt vanuit de brug op zo’n 35 meter hoogte. Dat biedt nogal een ander perspectief in vergelijking met bruinvissen bekijken vanaf het Zeevarken.
De weersvoorspellingen voor vrijdag 21 en zaterdag 22 oktober zagen er goed uit, dus de reserveringen voor de overtochten en de overnachting werden vastgelegd door Ernst. Op vrijdag hadden Ernst en ik aan het begin van de middag afgesproken in Hoek van Holland en gingen we aan boord van de Stena Hollandica. Daar liepen we nog even het protocol door en liet Ernst zien waar alle gegevens over bijvoorbeeld de windsnelheid en waterdiepte van het scherm in de brug afgelezen konden worden.
Om 14.15 was het zover, de Stena Hollandica was klaar om te vertrekken naar het Engelse Harwich. Na het passeren van het havenhoofd van Hoek van Holland begon voor ons de telling, waarbij we allebei een kant voor ons rekening namen. Aan het begin van de overtocht werden er twee bruinvissen waargenomen, daarna werd het wat bruinvissen betreft erg stil. Wel zagen we diverse soorten zeevogels. Naast de regelmatig aanwezige jan-van-genten waren er ook dwergmeeuwen, een grauwe pijlstormvogel en een grote jager (met dank aan Ernst voor de determinaties). Doordat het donker begon te worden moesten we het observeren iets voor het bereiken van de eindbestemming staken. Aangekomen in Engeland zijn we een drankje gaan drinken en hebben we daarna overnacht in een plaatselijk hotel.
Terug in Hoek van Holland
De volgende ochtend vertrokken we om half 8 richting de terminal om aan boord van de Stena Britannica te gaan. Na het ontbijt zochten we de brug op om weer te gaan observeren. De wind was net als de dag ervoor toch iets krachtiger dan voorspeld, waardoor het zoeken naar bruinvissen tussen de golven met witte koppen wat lastig was. Meer richting de Nederlandse kust werd de zee kalmer, maar ondanks de betere omstandigheden lukte het nog steeds niet om een bruinvis waar te nemen. Ook waren er maar weinig zeevogels aanwezig. Pas op het allerlaatste stukje, langs de dijk van de Maasvlakte, vond Ernst toch nog een bruinvis die zich een paar keer liet zien! Dat zorgde voor een magere eindstand van in totaal drie bruinvissen voor deze overtochten. Natuurlijk is het waarnemen van meer bruinvissen leuker, maar ook het lage aantal bruinviswaarnemingen tijdens deze twee dagen is interessante informatie. Hopelijk hebben de observers komende maand meer succes met het vinden van bruinvissen!
Annemieke
