Vooral “slapende” bruinvissen aan Engelse kant!

Tijdens de monitoringstrip op de Stena Line van zondag 23 en maandag 24 maart jl zijn in totaal 41 bruinvissen geteld. Op zaterdag werden bij windkracht 4 slechts twee dieren gezien, één vlak na wegvaren uit Hoek van Holland en één een uur voordat het donker werd aan Engelse zijde. Op de terugweg werden bij flink wat minder wind (Bft 2) in een uur tijd zo’n 20 bruinvissen gespot. Deze dieren waren allemaal aan het rusten aan het oppervlak. Daarna weer even geen en bij het windpark midden op zee nog eens 9. De meeste dieren werden aan Engelse kant waargenomen. Dit heeft op zich niks te betekenen. Maar het geeft misschien wel aan dat als het langer licht was geweest op zondag dan waren er waarschijnlijk ook toen meer dieren gezien. Al met al een aardig aantal voor de maand maart.

Hieronder de blog van deze trip:

23 en 24 maart 2014 “Slapende” bruinvissen

Het schaatsseizoen was zo goed als over, Den Haag een vesting vanwege de nucleaire top, tijd om het ruime sop te kiezen. Echter het leek of de wind toch nog roet in het eten zou gooien want ook nu manifesteerde 2014 zich nog steeds als een winderig jaar! En dus moest de tocht van maart een week verzet worden naar het weekend erop. En zelfs toen nog van zat/zon naar zon/maandag. Dit zorgt natuurlijk ook dat de samenstelling van het team weer anders kan uitvallen. Zo ook dit keer, niet Yvonne ging mee maar de Italiaanse studente Margherita. Zij doet momenteel onderzoek naar de achterliggende oorzaken van de bruinvissterfte in de Oosterschelde.

Margherita tijdens de trip op de Britannica

De weersverwachtingen gaven aan dat het op zondag nog wel wat zou waaien, Bft 4 maar op maandag aanzienlijk minder, Bft 2. Wel die voorspelling kwam aardig uit.

Vooraf had ik redelijk hoge verwachtingen van het aantal bruinvissen dat we zouden kunnen zien. Echter het aantal dieren op zondag viel toch wel wat tegen, slechts 2. Eén dier een half uur varen vanuit HvH en de ander ruim een uur voor het binnenlopen bij Harwich. Terwijl de golven niet eens zo hoog waren. Het aantal; zeevogels viel ook wel wat tegen, natuurlijk de nodig storm- en mantelmeeuwen, een paar Noordse stormvogels, enkele Jan-van-genten en altijd leuk aan de Engelse zijde een paar groepjes roodkeelduikers.

Toen we van de Paston Lodge nar de terminal van de Stena liepen op maandagochtend was de hemel al strak helder blauw en nauwelijks wind. Dat beloofde veel!  Dit keer kwam mijn voorgevoel wel uit. Want nog geen uur varen vanuit Harwich werd het behoorlijk druk, de groepjes bruinvissen volgende elkaar allemaal snel op (zo’n 20 dieren in dit deel). Zouden we die ook gezien hebben als het op de heenweg langer licht was geweest?

Het opmerkelijke was echter dat de meeste dieren aan het slapen (logging) waren. Zodra we de dieren zagen en zij ons hoorden of zagen werden ze wakker en schoten ze de diepte in. Ze lieten zich dus niet lang of makkelijk zien. Pas later in de ochtend bij de tweede groep van samen 8 dieren in een uur tijd waren alle dien actief en zagen we ze meerdere keren aan het oppervlak.

Drijvende bank midden op zee

Tenslotte bleek de drijvende vuilniszak toch een grijze zeehond te zijn die een vette vis weigerde te delen met een mantelmeeuw. Qua vogels was deze dag ook een stuk interessante, vijf bergeenden niet ver uit de kust, vele Jan-van-genten, alken, zeekoeten, Noordse stormvogels  en ook weer vele roodkeelduikers.

En om ook nog te melden niet veel afval op zee gespot, wel veel ballonnen met als klapstuk een drijvende bank!!

Geschreven door: Frank Zanderink